Okulumuzda 18 Mart Çanakkale Zaferi ve Şehitleri anma günü, Türk milletinin atalarına bir adım daha yaklaşması ve bizim o dönemi daha iyi anlamamız için önemli bir gün olduğundan, farkındalık yaratılmaya çalışılmıştır.

18 Mart Çanakkale Zaferi Ve Şehitleri Anma Törenimiz;

• Saygı duruşu ve İstiklal Marşı,
• Okul müdür yardımcımız Sayın Kübra Doğan’ın günün anlam ve önemini belirten konuşması,
• Çanakkale zaferi ruhunu yansıtan video gösterimi,

Şiirler

• Çanakkale Şiiri (Anıl Arda Avcı)
• Bu Vatan Kimin’ Şiiri (Nazlı Yaltıraklı)
• Dur Yolcu’ Şiiri (Aybüke Nilsu Çavuşoğlu – Tuana Duru Akbulat)
• Orotoryo Çalışması: Meyra Orhan – Esma Naz Yılmaz
• Tiyatro Çalışması (Çanakkale’nin Son Kahramanları): Tiyatro hocamız sayın Hasan İleri’nin çalıştırdığı öğrencilerimiz; Deniz Dal, Nazlı Yaltıraklı, Cansu Gönen, Toprak Bingöl, Ömer Melih Karadeniz, Aras Kurşun, Alphan Akyasan, Yeşide İltüzer, Mustafa Emir Yavuz, Ceylin Rüya Aydın öğrencilerimiz görev almıştır.
• Müzik Öğretmenimiz Sayın Kader Kesimoğlu’nun hazırladığı öğrencilerimizin (Irmak Güder, Asya Tunçer, İkra Keskin, Yağmur Terzioğlu, Viyan Atik, Ada Erva Şahin, Armin Berrak Sağ) öğrencilerimizin koro çalışmasıyla törenimiz sona ermiştir.
• Rejide Bilişim Teknolojileri Öğretmeni Sayın Zuhal Güzelbaba,
• Çanakkale Zaferi ruhunu yansıtan sahne dekor düzenlemede Görsel Sanatlar
• Öğretmenlerimiz Simge Türk, Gülay Köz Durmaz görev almıştır.

18 Mart Çanakkale Zaferi, Anadolu halkının belki de en büyük zaferi; ama aynı zamanda yaşadığı en büyük acıdır. Tarihimize büyük bir zafer olarak geçse de yüreklerimizde büyük bir hüzün bıraktı. Bu kutlu mücadele uğruna Çanakkale’de 250 bin şehit verdik. Çanakkale toprakları çeyrek milyon şehidin kanıyla sulandı. Birçok çocuk yetim kaldı, birçok kadın dul kaldı ve birçok anne çocuksuz kaldı. Herkesin kalbine bir kor düştü. Aradan yüzyıllar geçse de sönmeyecek bir korku… Acısının hiç dinmeyeceği korkusu.
Düşman bir olmuştu, Çanakkale’yi geçecekti. Ama kolay mı? “Çanakkale geçilmez!” diyen askerlerimizi ezmek, Anadolu topraklarına göz dikmek bu kadar kolay mı? Tabii ki basit değil ve olmadı. Düşmanın coşkusu mahsulde kaldı. Toprağımızda kötü niyetli kirli eller bir bir geri çekilmeye başladı. İnsanlarımız bir kez yola çıktı. Geri dönüş yoktu. Ölmek vardı, dönmek yoktu.. Belki birçok askerimiz şehadet şerbetini içti; ama bizim kutsal topraklarımız, namusumuz, onurumuz ve vatanımız kaldı. Bugün özgürlüğün ve bağımsızlığın tadını çıkarıyorsak, bu, ölümü göze alıp yiğitçe savaşan askerlerimizin yani vatanımızı koruyan yiğit direnişçilerimizin sayesindedir. Çanakkale azmin, fedakarlığın ve şerefin zaferidir. Bağımsızlığın ve özgürlüğün, direnişin zaferidir. Atalarımıza ne yaparsak yapalım onların hakkını ödeyemeyiz. Bu yüzden onların kemiklerini sızlatmayacak şekilde yaşamalı, bizlere bıraktıkları toprak, bayrak, vatan gibi kutsal değerleri kanımızın son damlasına kadar korumalıyız.