Oyun, görünüşte akla uymaz ama çocuk oyunla akıllanır. (Mevlana)

Oyun konusunda yapılan çalışmalar, çocukların oyun sürecinde algılama ve öğrenmelerinin en üst düzeyde olduğunu göstermektedir (Öncü, 2011). Oyun, algılama, öğrenme, keşfetme, eğlenme, ilişkilendirme, deneyimleme, araştırma, problem çözme, dikkat, hayal gücü, özgürlük, kendini ifade etme, iletişim ve sosyalleşme gibi birçok ögeyi içinde barındırır. Oyun, çocukların tüm gelişim alanlarını destekler. Çocuklar oynadıkça gelişir ve yaşamı daha iyi anlamlandırırlar. Çocuklar oyun oynarken yeni bilgi ve becerileri keşfederek ve eğlenerek öğrenirler. Öğrenme-öğretme sürecine aktif bir şekilde katılarak keyif alır ve olumlu duygular yaşarlar.

İnsan ilişkileri, yardımlaşma, konuşma, bilgi edinme, alışkanlık ve deneyim kazanma, yaşam rollerini tanıma, anlama vb. olguları oyun içinde kavrar, benimser ve pekiştirir. Çocuğun yetenekleri oyun içinde daha iyi görülebilir. Gelişmesi daha iyi yönlendirilebilir. Oyunda kendini özgürce ifade edebilme imkânını bulan çocuğun, geleceğe dönük yönünü oyunlarla tanıyabiliriz (Erduran ve Yılmaz, 2016).

(2015). Ayrıca oyun, öz-düzenleme becerilerini geliştirmelerine ve odaklanma becerilerine katkı sağlar (Wasik ve Jacobi-Vessels, 2017).

Çocuklar için doğal öğrenme aracı olan oyunlar sadece çocukların değil öğretmenlerin de üzerinde titizlikle uğraşması ve zaman ayırması gerektiğine inanan Okyanus Kolejleri öğretmenlerin sınıf içinde etkili ve kaliteli zaman geçirme aracı olan oyunların kazanımlar doğrultusunda kullanılması ve eğitim öğretimin farklılaştırılmasını temellendirmiştir.