Üstün tanısı koyulduktan sonra ebeveynler şimdi ne yapmalıyım diye düşünüyor. Bir kısmı normal davranayım, normal bir eğitim alsın ki normal bir çocuk olsun derken bir kısım ebeveynde çocuğumun ihtiyacını karşılamak için ne yapmalıyım sorusunu soruyor.

Öncelikle bu tanıyı çocukla paylaşmak çocuğun “Ben zaten zekiyim çalışmasam da yaparım” diye düşünmesine sebep oluyor. Unutmayalım ki en donanımlı arabayı bile alsanız performansını gösterebilmesi için yakıta ihtiyaç vardır.  Başka bir örnek verecek olursak da dünyanın en iyi futbol takımı bile idmansız başarılı olamaz. Bu sebeple çocuğunuza tanısını söylemek yerine “Çabalarsan başarmak için potansiyelin var” demeliyiz. Böylece hayatı boyunca çabalamanın zekadan daha önemli olduğu bilinci de kazanır.

Çevreye (akraba , eş-dost…) bu tanıdan bahsedildiğinde ise çocuğa karşı yüksek bir beklenti oluşabilir. Bu beklenti hem sizde hem de çocuğunuzda yetersizlik hissine sebebiyet verebilir. Çocuğunuzun tanısını çevrenizdekilere söyleme kararı aldıysanız oluşabilecek kıyaslamalara, psikolojik baskılara hazırlıklı olmanız gerekmektedir.

Çocuğu tanılanan birçok velinin ilk yaptığı internetten üstün zeka ve üstün yetenek ile ilgili araştırma yapmak oluyor. Bu araştırmalar, üstünlük üzerine aldığınız kitaplar çocuğunuzu; anlamaya, eğitimi hakkında bilgi edinmenize yardımcı olabilir. Ancak çocuğunuza olan ilginizi ve sevginizi değiştirmemelidir. Unutmayın ki o hala sizi aynı seven, aynı sarılan, aynı öpen çocuğunuz…

Tanı alan çocuğunuz için yapılabilecek en önemli şeyler; onu anlamak, yüksek beklentiye girmemek ve kendisi gibi düşünen çocuklarla bir arada eğitim almasıdır. Bunun yanı sıra onu anlayan ve potansiyeli gerçekleştirmesine destek olacak öğretmenlerle çalışmaktır.

Cansu YILDIZ

Üstün Zekalılar ve Yetenekliler Sınıf Öğretmeni