Öz güvenin sınırları

Günümüzde her ebeveynin en hassas olduğu konulardan biri çocuklarının öz güven sahibi bireyler olarak yetişmesini sağlamaktır. Tüm ebeveynler ve eğitmenler bu yönde çocukları cesaretlendirici tutumlar sergileyerek geleceğin sahibi çocuklarımızın kendini doğru ve güzel bir şekilde ifade edebilmesine destek sağlamaktadır.

Zaman zaman üzülerek görmekteyiz ki ebeveynler çocuklarının öz güvenini geliştirebilmek adına yanlış tutumlar sergileyebilmektedir. Örneğin çocuğun bir büyüğüne karşı saygısız bir üslupla verdiği cevabı hoş görüp gülerek onu desteklediğini göstermesi çocukta bu davranışın yer etmesine ne yazık ki ortam hazırlamış olmaktadır. Ebeveyni tarafından bu derece her yaptığı onaylanmış olan çocuklar kendilerinin her türlü şeyi yapabileceğini düşünmektedirler. Bu da çocuklarda öz güven duygusunun gelişmesinden ziyade, bencillik ve kendini beğenmişlik duygularının gelişmesine sebep olmaktadır. Çocuklar çok çabuk öğrenirler.İyiyi de kötüyü de öğretmek bizim elimizdedir. Çocukların elbette öz güveni kırılmasın, kendini rahat ifade edebilsin ancak bunu yaparken kullandıkları kelimelere, ses tonuna da dikkat edebilsin.

Biz eğitimcilere ve ebeveynlere düşen görev; öz güven ve saygısızlık arasındaki o ince çizgiyi çocuklara iyi anlatıp kavratabilmektir. Çocuklara gerektiği zaman hayır diyebilmeli, yaptığı yanlışları dile getirmeli ancak bunu telafi edebilecek fırsatı da kendilerine tanıyabilmeliyiz.Çocuklarımızın yaptığı olumlu davranışlarda çocuğumuzu övmek yerine yaptığı olumlu davranışı övmenin bu bağlamda daha olumlu sonuçlar vereceği kanaatindeyim. Böylece çocuğun şahsına övgü yapılmadığı için sadece olumlu davranışı pekiştirildiği için şişirilmiş egolu ve kendini küçük prens ve prensesler olarak gören çocuklar yetiştirmemiş olacağımız düşüncesindeyim. Yetiştirdiğimiz bireylerin kendini düzgün ifade edebilen, hakkını aramasını bilen ama bunu yaparken de kimseyi kırmadan, saygı çerçevesinde uygulayabilen bireyler olması için uğraş vermemiz gerekmektedir. Unutmamalıyız ki amacımız öz güveni yüksek bireyler yetiştirmektir; saygısız ve kaba bir nesil yetiştirmek çocuklarımıza yapacağımız en büyük kötülüktür. 

Ayça URAZ

Sınıf Öğretmeni