Evrenin her yerinden Dünyamıza gelen yüksek enerjili parçacıkların çoğunun anti-parçacığı olduğu bilinmektedir. Antimadde bilindiği üzere parçacığın kendisi ile spin, kütle ve ölçülebilir bütün özelliklerinin eş değerde olup sadece elektriksel yükünün ters olduğu parçacıkların varlığıdır. Bu durumda aklımıza büyük patlama gelmektedir. Madde ile antimadde birbirlerini yok ediyorsa evren nasıl oluşmuştur?

1928 yılında İngiliz fizikçi Paul A.M. Dirac, rölativistik (göreli) hızlarda hareket eden bir elektronu ifade edebilmek için kuantum fiziği ile rölativite teorisini birleştiren bir denklem yazdı. Dirac denkleminin çözümlerinden bir tanesi pozitif enerjili bir elektronu diğeri ise negatif enerjili bir elektronu ifade etmektedir. Fakat klasik fizik kurallarına göre bir parçacığın enerjisi her zaman pozitif olmalıydı, negatif enerjinin bir tanımı yoktu. Dirac bu denklem üzerinde yeterince çalıştıktan sonra, elektron için tüm özellikleri aynı sadece zıt yüklü bir antielektronun daha olması gerektiğini iddia etti. Gerçekten de birkaç yıl sonrasında yapılan çalışmalar doğrultusunda antiparçacıklar elde edilmiştir.

İlginç bir durum olarak, herhangi bir parçacık kendi antiparçacığı ile karşılaştığında anında birbirlerini yok ederek bir enerjiye dönüşmektedirler. Peki muz?

Atomaltı parçacıklar Dünya’mıza  evrenin her noktasından gelmekte ve bozunarak bir kısmı bozunarak yeryüzüne kadar inebilmektedir. Gelen bu parçacıkların bir kısmının antiparçacık olduğu bilinmektedir.  Gözlem konusunda çok uzağa gitmeyip muz meyvesini inceleyelim. Muz, çok az miktarda da olsa Potasyum-40 izotopu içermektedir. Bu izotop ortalama 75 dakikada bir antielektron parçacığını yani pozitrona bozunmaktadır.  Hatta vücudumuz da içerdiği Potasyum-40 izotopu ile pozitron oluşturmakta ama bu oluşan antiparçacık madde ile hemen etkileşime geçtiği için ömrü çok kısadır.

MERVE DİRİN

Fizik Öğretmeni