Bilim adamı, profesör, yazar unvanlığına sahip Tanpınar yalnızlığın eşiğinde kalmış bir şair olarak bilinir. Doğu ile Batı ikileminde hem Doğu’nun sözcüklerini hem de Batı’nın kelimelerini bir araya getirip yoğuran ve yoğurduğu bu sözcükleri eserlerinde uygun cümle yapısıyla vurgu yaparak okurlara iletmeye çalışmıştır. Eserlerinde bilgi vermenin yanında edebi ruh dediğimiz insan psikolojisinin ayrıntılarına inmiş ve yalnızlık, ölüm ve hayattan kaçış temalarına vurgu yapmıştır. 

Gençlerin yaşamış olduğu hayatı neden ciddiye almadığını ve yazmış oldukları eserleri içselleştirmeden verdiğini daima eleştirmiştir. O kendi yazarlık mesleğine ve okuma kültürüne o kadar bağlı kalmış ki kalabalık ortamlardan kaçarak paslanmış otel odalarının yalnızlığı içinde bir sanat çıkarmaya çalışmıştır.Yahya Kemal’in öğrencisi olan şair tarihin en ince ayrıntılarını öğrendikten sonra kafiyeli müzik şiirinin yalnızlığını sembolik şair olan C.Baudelaire’den etkilenerek  yalnızlık sıkıntısı çeken Ahmet Muhip Dıranas’ı  genç yaşta şair olarak yetiştirmiştir.Üstelik Faruk Nafiz Çamlıbel’den tam not alamayan Ahmet Muhip Dıranas  yalnızlık duygularının derin şairi olan Ahmet Hamdi Tanpınar’a tavsiyeler üzerine gitmiş ve şair onun da kendisi gibi yalnızlığı içselleştiren Dıranas’ı öğrencisi olarak kabul etmeseydi belki de Fahriye Abla, Olvido gibi önemli şiirler Dıranıs’ın not defterleri arasında kaybolup gidecekti.

Görevi itibariyle memleket diyarlarını gezen şair memleketlerin tarihi ve edebi özelliklerini kendiyle beraber yalnızlığını da bu şehirlere aksettirerek ‘’Beş Şehir’’ adlı denemesini Türk edebiyatımıza kazandırmıştır. Ona göre her şey hissedilerek yazılmalıdır. Zaten yazar Huzur romanında o kadar iç duygulardan bahsediyor ki yalnızlık ızdırabı çeken Mümtaz’ın aslında kendi hayat hikayesinin yoğun yalnızlığını bize anlatmıyor mu? Romanında Nuran’ın zor da olsa Mümtaz’ı terk etmesiyle başlayan  ve Mümtaz’ın içinde bulunduğu  hisleri yoğunlaştırarak yalnızlığın derin duygularını okurlarına  hissettiriyor ve şair başka bir eseri olan bu ayrılış ve yalnızlık hikayesini  ‘’Bütün Şiirleri’’ adlı eserinde şöyle ifade etmeye çalışıyordu.

Aylar geçip yıllar olsa da                                                       

Yıllar geçip zaman dolsa da                                                                                                                                                                                    

Aşkın arzuları beni boğsa da                                                                                                                                                                                  

Bir gün seversin diye bekleyeceğim                                                                                                                                    

Bugün nişanlansan yarın evlensen                                                                                                                                

Benden başka bin bir kişi sevsen                                                                                                                                                

Hepsiyle ayrı ayrı izdivaç görsen                                                                                                                                  

Bir gün dönersin diye bekleyeceğim 

Seni beklemekle geçse de ömrüm                                                                                                                                      

Şu fani dünyada kalmasa günüm                                                                                                                          

Senden uzakta ölürsem bir gün                                                                                                                                

Ahirette seni bekleyeceğim 

ÖMER  AYTAŞ

Türk Dili Ve Edebiyatı Öğretmeni